Vrijdag 29 juni 2012 CASTROJERIZ – SAHAGUN

Vandaag was het de zwaarste rit tot nu toe. De weg richt zich kilometerslang op de lege einder onder de blauwe lucht van Castillië.

Afhankelijk van de richting kan de wind op deze hoogvlakte je lelijk parten spelen. En ja ik had hem tegen. De vrijwel schaduwloze tocht door de Tierra de Campos  maakt dat je de ganse dag in een zonnetje van 35° fietst.

Met een beetje wind in de rug doe je deze etappe op een voormiddag. Ik had de ganse dag nodig aan een gemiddelde snelheid van 12 km, en heb weinig oog gehad voor het landschap.

Canal de Castillo

Ooievaarsnest onderweg

Een van de talrijke beelden van Jacobeo onderweg

San Martin kerkje in Fromista

Huisje in Sahagun



donderdag 28 juni BURGOS - CASTROJORIZ

Met enkele hellingen klimt de route tot op de glooiende hoogvlakte van  de
Meseta.
Als fietser ben je een nietig stipje dat langzaam vordert langs de kleine
dorpjes; je vraagt je af hoe lang deze nog bewoond zullen zijn.
Een oud stenen kruis wijst de pelgrim de weg naar Castrojeriz; onderaan
in het schaduwrijke dal duiken plots de overblijfselen op van de vroegere
12e eeuwse abdij van San Anton.  Vrijwilligers baten hier een kleine albergue uit.

Logies gevonden in een oude legerkazerne waar tevens avondmaal en ontbijt
kan genomen worden.

Totaal aantal km tot nu toe gereden : 1885
Nog een goede 500 te gaan.

Van Burgos naar Castrojoriz

Dorpje tussen Burgos en Castrojoriz

Overblijfselen van de 12e eeuwse abdij San Anton waar

vrijwilligers een kleine albergue openhouden voor pelgrims

 

Logies in de Albergue in Castrojoriz

Woensdag 27 juni 2012 Van STO DOMINGO NAAR BURGOS 70 KM.

Om 7u. vertrokken met veel zon als gezel. Vandaag ben ik van  normale route afgeweken omwille van de zeldzame logies onderweg. 
De eerste 50 km. is het duwen en trekken aan het stuur om steeds weer de heuvels op te geraken met een straffe tegenwind. Twee keren cafeetje moeten opzoeken om bij te tanken.  Het fiets- en wandelaarspad loopt over verscheidene kilometers parallel.  De wandelaars zijn duidelijk in de meerderheid.
De laatste 15 km zijn gelukkig lichtjes bergaf.  Na een tocht door onafzienbare graanakkers zonder enige schaduw kom ik om 15.00u aan in Burgos. Er bevindt zich een indrukwekkende kathedraal en beeldenbrug over de Rio Alonzon en de rijk versierde puerto de Santa Maria. In een klein hotelletje 'Jacobea' vind ik slaapgelegenheid. In de refuges heb ik de voorbije dagen geslapen voor 7euro en krijg je een pelgrimmaaltijd voor 10 Euro.
Sommige refuges kunnen tot 100 pelgrims opvangen en zijn meestal ook volzet. Zonder pelgrimboek kom je er echter niet in.

Onderweg naar Burgos

Toegangspoort in Burgos

Kathedraal Burgos

Standbeeld van El Cid in Burgos,

veldheer die menig maal de moren heeft verslagen



dinsdag 26 juni VIANA naar Sto.DOMINGO DE LA CALZADA

Bij Viana eindigt de Navarra-streek en de route daalt of in de vallei van de Rio Ebro.
Hier begint de Rioja-streek.
om 6u30 vertrokken voor wat een gemakkelijk ritje zou worden. Echter
misrekend. Na een kort klimmetje gaat het voorbij Navarette gestaag omhoog door een uitgestrekt en droog landschap. Bovendien werd het tegen 12u30 weer zinderend heet. Gaan rusten bij een wijnboer onder een afdakje. De man bracht dadelijk 2 flessen water en wilde mijn drinkbus
wel vullen mt Rioja-wijn. Onderweg, tijdens een drinkpauze, een klapke
gedaan met een bejaarde dame. Ik knikte zeker een kwartier lang van si en
schudde van no, en lachte mee als zij lachte... ze praatte veel te vlug om
er veel van te verstaan.
Om 17u, in de hitte, dan toch maar begonnen aan de laatste klim met als
beloning de heerlijke afdaling.
Ondertussen aangekomen in een van de moderne albergues: Het is nu echt zoeken naar
een slaapplaats, want de wandelaars kom je nu met dozijnen tegen en die
moeten ook slapen natuurlijk.

Brug bij Logrogno, de hoofdstad van Rioja

Op weg naar Sto. Domingo de la Calzada

Sto. Domingo de la Calzada



Maandag 25 juni van ESTELLA naar VIANA

De eerste wandelaars vertrekken al om 5u met het nodige rumoer, dus zelf
ook maar opgestaan.

Wachten tot 9u alvorens de winkels open gaan om de nodige voorraad in te
slaan.
In Frankrijk was het heuvel op en af maar hier is het klim op en af.
Tegen de middag is het bloedheet met 40 graden en is het onmogelijk om verder te
fietsen.  In Viana ren paar uur gerust onder het afdak bij het plaatselijke marktplein en dan maar besloten om de rit wat in te korten.
Een albergue opgezocht, doucheke genomen en nu reeds voorraad inslaan voor
morgen.
Ik probeer nu tussen 6 en 7u. te vertrekken en tegen de middag een logement
te zoeken.

Landschappen tussen Estella en Viana

Los Arcos, een dorpje even voor Viana

Kiekje gemaakt tijdens middagpauze in Los Arcos



24 juni Erro naar estella 75 km

Ontbijt pas om 8.30u dus laat vertrokken
De route voert omlaag door de bossen van het dal van de Rio Erro.  Na Puenta la Reina wordt het dal verlaten met een stevige klim van 3 km.
Langs Pamplona gegaan owv te druk en waarschuwing voor jeugdbendes.
Tegen de middag snikheet en 2 uurtjes gerust in de schaduw.
Tegen 19u een albergue gevonden.  Alle bedden (20-tal stapelbedjes) zijn bezet.
Slechts een enkele fietser tref ik hier.  De plaatselijke pastoor komt eigenhandig een Duitser buiten zetten die niet beschikt over een pelgrimspaspoort. Gezien men hier werkt met 'donativo' (vrije gift) is dit voor sommige toeristen blijkbaar een goedkope manier om te overnachten.

Langs Pamplona, door het dal van de rivier Erro

Steengroeven onderweg

Nauwe straatjes in Estella

Albergue in Estella

Zaterdag 23 juni ST.JEAN PIED DE PORT NAAR ERRO

Vandaag grenzen overschreden, letterlijk en figuurlijk. Met een klim van 20 km naar de top van de Ibaneta gaat het Spanje in na een rit van 3,5u. Boven aan de top aangekomen vergezeld van een zwerm muggen die me van bij het begin volgde. Onderweg voelde ik me de eenzame fietser zoals in het liedje van Boudewijn de Groot. Wel bijzonder mooie route met adembenemende vergezichten. Boven aangekomen onder applaus van een bus Duitse toeristen die er van het uitzicht genoten. Ik ben fier op mezelf.  Na een korte afdaling doemt het historische klooster van Roncevalles op.

Mijn compagnon de route komt een half uur later aan. Mijn volledige kledij is doordrenkt van het zweet. Ik fiets nog door tot ERRO en installeer me in de eerste (en enige) hostal dat ik tegen kom. De vrouw des huizes is zo vriendelijk mijn kleren te wassen !
Een zoektocht naar een winkeltje of bakker levert niets op.  Dan morgenvroeg maar wat proviand meenemen vanuit de hostal (men verkoopt er koekjes en drankjes).

Vrijdag 22 juni SAINT PALAIS NAAR ST.JEAN PIED DE PORD

Een korte rit van 30 km vandaag, met enkele steile klimmetjes. Het stadje doet denken aan Scherpenheuvel, met  kleine souvernirswinkeltjes in de smalle straatjes.

Hier bevindt zich tevens het Franse steunpunt van Les Amis de St. Jacques.
De drie grote Jakobsroutes in Frankrijkkomen hier bij elkaar : de Podense vanuit Le Puy, de Lemovicense vanuit Limoges, de Touronense vanuit Tours.
Het stadje biedt ruime voorzieningen om zo nodig de uitrusting in orde te maken en je kan er
desgewenst ook nog een pelgrimspaspoort aankopen :
als je bij aankomst in Santiago de Compostela aan kunt tonen dat je in een aaneengesloten periode de laatste 100 kilometer te voet of 200 kilometer met de fiets hebben afgelegd kan je een Compostelaat krijgen bij het pelgrimsbureau ‘Oficina de peregrinos’. Het Compostelaat is een verklaring dat je als pelgrim aangetoond hebt dat je de laatste kilometers volgens de regels hebben afgelegd.

Dit dien je te bewijzen door het overleggen van het pelgrimspaspoort, het zogenaamde Credencial del peregrino, voorzien van stempels die je hebt gekregen tijdens je tocht. Meest gebruikelijk is om een stempel te vragen als je gaat overnachten: bij een refugio, in een hotel of op een camping. Daarnaast kan je ook stempels krijgen bij een bar, de VVV of bijvoorbeeld de lokale bakker.

Daarnaast dient het pelgrimspaspoort om in herbergen te kunnen laten zien dat je een serieuze pelgrim bent. Je verkrijgt daarmee toegang, als er plek is.

Donderdag 21 juni 201 DAX - SAINT-PALAIS (70km)

Uit DAX vertrokken met een vertraging van 2u omwille van capriolen bij de fietsenmaker (had beloofd dat alles in orde zou zijn tegen 10.00u., maar was er toen echter nog niet aan begonnen).
Het Spaanse 'werktempo' laat zich hier ook al gevoelen.

Dadelijk al een klim van 7% over 3 km. De route loopt over een zeer mooi parcours met de pyreneëen op de achtergrond. Een imposant beeld. Nog enkele lange klimmetjes, soms tot 9%. Sneller dan 6km/u. klim ik niet naar boven. Ze gaan me goed af, maar die verdomde wind. De vuilnisbakken vliegen over straat en takken versperren de weg in de anders zo aangename afdalingen.

De Baskische invloed is hier al goed merkbaar: alles is in twee talen vermeld. Aangekomen in St. Palais blijkt het Franciscanenklooster niet meer te bestaan. Er is bovendien geen enkel bed meer vrij in de stad omwille van een congres. Een charmante onthaalbediende van een hotel belt even rond en
uiteindelijk is er nog een kamer vrij bij de begrafenisondernemer. Hopelijk slaap ik in een bed en niet in een kist !

Morgen vertrek ik voor een kort ritje naar de laatste stad van Frankrijk, St. Jean Pied de Port.
En dan afwachten of het weer gunstig is om de pyreneëen over te gaan.

Woensdag 20 juni 2012 LABOUHEYRE - DAX

Vandaag voor de eerste maal vertrokken in T-shirt . Tegen de middag is het 28°. Het is een eentonige rit van 80km door volledig gerooide dennenboombossen . Onderweg enkele ganzenkwekerijen gepasseerd.  Rond 15 u. ben ik in DAX.

In de verte kan ik het silhouette van de pyreneëen al ontwaren.
Morgen is het nog een ganse dag fietsen en daarna is het noodgedwongen overschakelen naar halve dagen om de middaghitte te vermijden.
Vanavond heb ik, zoals al diverse malen , enkele Hollanders (op weg naar Lourdes) achter mij aan als ik naar een slaapplaats zoek. Ik hoop dat dit succes te danken is aan mijn charmes, maar ik denk dat het is omdat de taal van Molière niet hun sterke kant is.
In 'Le Petit Hotel' vinden we een onderkomen aan een schappelijk prijsje.  De fietsenmaker enkele huizen verder kijkt mijn fiets nog eens na alvorens de Pyreneeën aan te vatten : remblokjes tot op de draad versleten.  Hij heeft dan een nieuw systeem remblokjes gemonteerd ; dit zou moeten meegaan tot in Santiago de Compostela.

Dinsdag 19 juni 2012 van CADILLAC NAAR LABOUEYRE (100 km)

Vandaag door de Landes getrokken met een fikse regenbui als gezel. Het was de hele dag miezerig.
Lange kaarsrechte wegen lossen elkaar af in een adembenemende stilte en langs de wegen niets dan recent aangeplante naaldbomen. De route gaat vervolgens langs kleine wegen die bij rivierdalen een slinger omhoog en weer omlaag maken.

Namiddag gaf de wind een fikse duw in de rug waardoor ik aan 24 km/u door het landschap raasde.
Bij momenten zorgde de eentonigheid dat ik af en toe bijna op mijn fiets in slaap viel.
Om 18u. aangekomen in de pelgrimslaapplaats en nu nog voedsel zoeken !

Kapel Ste. Catherine in Retis

En last but not least : vandaag is mijn droom eindelijk in vervulling gegaan: ik heb een hoofdgriffier aan de haak geslaan !! Niet slecht voor een gepensioneerde ! Bij deze wil ik haar (en ook mezelf een beetje) bijzonder gelukwensen.

En Patrick, om terug te komen uw bemerking; ik moest toch zeker weten dat ze meerderjarig waren !.

Maandag 18 juni 2012 van BONNES - CADILLAC (120 km)

De weergoden zijn me gunstig gezind. Geen regen. Vandaag had ik ook goede benen. Ik heb dan ook twee ritten gecombineerd.  Stijle klimmetjes en lange afdalingen.  Ik ben door een prachtige wijnstreek gereden vandaag.  St. Emilion lag langs mijn route, bussen Japanners heb ik daar gezien, onooglijk veel !

Château van Monbadon

Om 19 u. ben ik aangekomen in CADILLAC. Om een slaapplaats te vinden heb ik gezocht naar de pastoor, maar niet gevonden. Bij de pastoor moet je je aanmelden om een slaapgelegenheid voor pelgrims te krijgen.  De dorpsbewoners konden zijn adres ook niet geven. Dan maar weer de dagelijkse zoektocht naar slaapgelegenheid aanvatten. Op een duur hotel na, vinden we niets. Ondertussen maakte ik kennis met (weeral) een Nederlands koppel die ook overnachting zochten.  Na veel vijven en zessen besliste dit koppel dan ook maar naar dat hotel te gaan,maar waren geenszins van plan er 150,00 Euro voor te betalen.Mede door hun tussenkomst-onderhandelen (daar zijn ze zeer sterk in )  hebben we een kamer gekregen aan de prijs van 100,00 euro. Voor een pelgrim nog uitzonderlijk duur, maar ja, voor één keer !

Beroemde wijnstadje St. Emilion

Zondag 17 juni 2012 ANGOULEME – BONNES (60 km)

De tocht begint met een kleine klim van 6% over 3 km. Dan 500 m vlak en voor de rest van de dag spurt ik van het ene heuveltje naar het andere en duw ik me van klim tot klim (8%).
Vanaf Montignac maken de akkers plaats voor enorme loof- en naaldbossen. Ik waan me alleen op de wereld. Geen winkeltje of iets dat erop lijkt te vinden. Ik moet mijn rantsoen dan maar aanspreken.

Om 18u gestopt bij de camping “La petite Grange” waar ze ook logies voorzien voor pelgrims. Slapen wordt gelukkig weer geen probleem.  Het bijgebouw voor de pelgrims doet denken aan het huis van mijn overgrootouders : je slaapt er nog net niet op matrassen gevuld met stro.  Probleem is dat je in je logementsplaats bijna nooit een avondmaal kan gebruiken.  Na het douchen dus weer de fiets op, op zoek naar eetgelegenheid.
Wat mijn gedurende mijn rit door Frankrijk opvalt, is dat er in de kleinste dorpjes, zelfs met maar 5 huizen soms, altijd een Kerk is.  En meestal ook nog een wegwijze naar "salle de fête". Wie daar wat gaat vieren is mij een raadsel.

P.S. iedereen bedankt voor de mails en de sms-jes die ik ontvang. Het ontbreekt mij echter aan de mogelijkheden en tijd op te antwoorden!

Zaterdag 16.06.2012 CHAROUX - ANGOULEME (70 km)

Gisterenavond nog gaan eten met de twee Nederlandse dames.

Middeleeuws pelgrimshuis in Charoux

 

Naar dagelijkse gewoonte rond 7u.30 opgestaan en broodjes gehaald bij de bakker en opgegeten in de plaatselijke zaak “tabacs”. Het regende vandaag niet, maar er was ook geen zon. De heuveltjes worden meer en meer klimmetjes, maar ik moest niet van de fiets vandaag.
Rond 12u , zoals steeds korte middagpauze gehouden met chocolade- en rozijnenbroodjes en banaan. Na een stijle klim om 16u. aangekomen in Angouleme.  Vele mooie muurschilderingen in de stad.
Na enig zoekwerk vond de dame van Toerisme een geschikt logement, want de jeugdherberg ligt te ver buiten het centrum.
Ik ben ook nog geen enkele Belg tegengekomen, wel dagelijks Hollanders.

Wat ik aan buikvet verlies komt er aan mijn beenspieren bij. Jongens ! dijen dat ik heb ! Menig olympiër zou er jaloers op zijn.

Vrijdag 15 juni POITIERS-CHARROUX (70 km)

Bij vertrek in POITIERS belooft het een prachtige dag te worden :  ik fiets langs berg en dal, langs geurige klavervelden en akkers met de mooiste zonnebloemen,  langs plattelandswegen door kleine dorpjes met weinig voorzieningen.

Fietspad langs spoorbrug in Châtellerault

Vandaag overnachten  in een middeleeuws huis, speciaal voor de pelgrims, met dikke arduinen trappen en een dikke plankenvloer waar je door de spleten naar de benedenverdieping kan kijken, en dit voor de prijs van 7 Euro.  De sleutel krijg je bij het VVV en mag je daar 's morgens weer in de brievenbus gooien.

Ik heb het geluk 2( weliswaar Nederlandse) dames (voor de geïnteresseerden ze zijn resp. 62 jaar en 64 jaar) te ontmoeten, die mij uitnodigen een glaasje wijn te komen drinken. Dit is de eerste keer dat mij dit overkomt tijdens mijn trip, dus sla ik hun aanbod niet af!
Ik ga even met hen terug naar de VVV en zij mogen ook in de gite overnachten : er is een douche voorzien en op gelijkvloers en 1e verdiep enkele sobere bedden. Naast pelgrims wordt de gite - aan de uitwerpselen te zien - zeker bevolkt door enkele families muizen...  Uit voorzorg heb ik mijn plastiek zakje met proviand aan de balken van het plafond opgehangen.  In het gastenboek zie ik dat Heleen met wie ik in het begin enkele dagen samen fietste, hier reeds 2 dagen geleden gepasseerd is.
Tot morgen .

Château van Dissay

Donderdag 14 juni 2012 St. DANGE- POITIERS (60 km)

Stralende dag vandaag, en dit voor de eerste maal sinds mijn tocht. Mooie kastelen onderweg. Op enkele klimmetjes van 9% moet ik de laatste meters toch van de fiets. In  Poitiers aangekomen kan mijn zoektocht naar de jeugdherberg beginnen. Een fietser haalt mij in en begeleidt mij naar de jeugdherberg. Dit scheelt mij een hoop zoekwerk.

Zoals steeds, stempeltje halen in het gemeentehuis onderweg

 

Gelijk vele grote steden in Frankrijk is het centrum van Poitiers gelegen op een heuvel.

Het oude centrum en enkele mooie kerken - waarvan Notre Dame La Grande de belangrijkste -bezocht.

Bij de toeristische dienst ben ik mij nog een “zuurverdiende” stempel gaan halen.

 

 

 

woensdag 13 JUNI 2012 – TOURS-SINT-DANGE 70 KM

Deze morgen, zoals gewoonlijk vertrokken om 9u. in de regen. Later klaarde het gelukkig op.
Onderweg inkopen gedaan in de plaatselijke supermarkt. Gelukkig maar, want  gedurende de ganse dag geen bakker of winkel meer gezien. Als naar gewoonte, ook wat verkeerd gereden, dus meer kilometers gemaakt. Vanavond aangekomen in een klein dorpje, gîte gesloten, in het volgende dorp: gîte geen plaats. Dan maar naar het plaatselijk VVV kantoor gestapt en die hebben nog iets kunenn regelen - tegen een schappelijk prijsje -  waarvoor dank !.

Binnenstad Tours

Ook nog een dikke proficiat aan Kelly en Guy met de geboorte van hun kleine spruit Lars !
En ook felicitaties voor Nico , de prille veertiger !

Tot morgen.

rusdag

Vandaag is het rustdag ; fiets nakijken en de stad bezocht.
Nederlander ontmoet die - tegen het advies van zijn hartspecialist in - toch aan de tocht begonnen is om te bewijzen dat het nog best kon na een hartinfarct.   In de jeugdherberg nog een andere Nederlander ontmoet die de tocht voor de 3e keer deed en er telkens een boek over schreeft.  Hij heeft een foto van mij genomen en verzekerde mij dat die zeker in zijn boek zou komen.  De man reist met een minimum aan bagage, zo heeft hij zelfs geen handdoek bij.   Bij een kop koffie in de stad vertelde hij dat hij zich bij zijn laatste logement heeft afgedroogd met een rol toiletpapier (de rol voorzichtig helemaal rond hem gedraaid) en daarna alles terug opgerold. En hij vertelde het voor waar... rare jongens die Nederlanders.
De weersverwachting voor de volgende dagen blijft slecht : regen, maar het wordt wel warmer.

Alles eens netjes gewassen in Laverie tegenover de jeugdherberg

Vendome - Tours 19 juni

Om 9u. vertrokken zonder regen langs de eerste wijngaarden en kastelen. Terug heuvel op en heuvel af. Op 10 km van Tours barst het zoveelste onweer los. Ik  probeer te schuilen bij een boer maar ik bereik zijn graanschuur juist te laat.  De boer komt even goeiendag zeggen en vertelt dat hij zo'n lange slechtweerperiode nog niet heeft meegemaakt. Na een uurtje weer op de fiets gesprongen.

Binnenkomst Tours over de hangbrug

De stijle afdaling naar Tours is spekglad en ik ga dan maar te voet naar beneden want de remblokjes slijten tegen recordtempo af bij dit weer !

Over de mooie fietshangbrug Tours binnengereden.

In TOURS blijf ik 2 dagen (om de was te doen en de fiets na te kijken).
's avonds waag ik mij in een eethuis aan de locale specialiteit : andoullette. Het ziet eruit als een gewone witte worst.  Wanneer de dienster het bord opdient ziet het er allemaal smakelijk uit totdat je de 'worstjes' aansnijdt :   buitengewoon onwelriekend, waarvan de geur een waarschuwing voor de verschrikkelijke smaak is.  Ik proef er toch maar van, maar kan het niet binnenhouden.  Blijkt dat de worstjes gemaakt worden van de ingewanden van varkens.  Voor sommigen zou het een delicatesse zijn... 

Voor de ingewijden: Joop hangt nog steeds in het wiel!

CHARTRES –VENDOME 10 juni

Om 8u30 vertrokken in de jeugdherberg. GPS loodst mij feilloos uit de stad.  Vanaf dan probleemloos verder via de uitgestippelde route.

Pas tegen 10u.30 de eerste auto tegengekomen. Regen, regen regen.....

Bij aankomst in  Vendome - mooie binnenkomst langs de oude toegangspoort -  is de jeugdherberg dicht.  Weer zoeken naar een slaapplaats en het is alweer 19u30.  Gelukkig 's middags al een spaghettike kunnen eten. Vanavond zal ik mijn rantsoen moeten aanspreken.

De route van vandaag was iets minder heuvelachtig, een aangename afwisseling ten opzichte van de vorige dagen. Zo'n 110 kilometer afgelegd.

De eerste 630 km zitten er op!

P.S. Kristien en Pieter, heb jullie kaartje voor vaderdag gevonden. Leuke verrassing. Zoals op het kaartje staat, papa’s steken inderdaad overal bovenuit! Zeker die van jullie! ;)

Epône - Chartres 9 juni

 Vrijdag 8 juni : Meru - Epone

Regen en tegenwind ben ik ondertussen al gewoon en zo start de dag ook vandaag.
Bij afdalingen tot 7% moet je nog bijtrappen !  Enkele malen verkeerd gereden : is op zich niet zo erg maar die heuveltjes...  Al wandelend over de markt met de fiets in de hand in Epone, spreekt een dame mij aan : " je zoekt zeker een slaapplaats ?".  Ze legt me alvast de richting van haar B&B uit en zegt alvast voor te gaan en daar op haar te wachten.  Gelukkig dat ik haar aanbod aanvaard heb want ze baat de enige B&B uit de streek uit.  Nog voor ze mij de kamer toewijst merkt ze op dat over de prijs niet kan gediscussieerd worden. Later wordt mij duidelijk waarom : bij de ingang van de B&B is de prijs die er vermeld staat 10 euro goedkoper dan de prijs die vermeld staat op een kaartje op het salontafeltje.

Zaterdag 9 juni : Emone - Chartres

Vandaag om 9 uur 's morgens uit een lokale b&b vertrokken die eigenlijk te duur was voor de povere kamer waarin ik sliep.

Voor de verandering eens geen regen, wel veel wind. Die zorgde ervoor dat het gemiddelde vandaag slechts 12 km/h bedroeg.  Via het groene dal van riviertje de Eure gaat het naar Chartres.
Ik heb de Kathedraal bezocht en ben eens door de stad gelopen.  Aan de voet van de kathedraal duidt een tegel in de grond de nog af te leggen afstand naar Compostela aan : nog 1.625 km.

Chartres

Tegel voor de ingang van de kathedraal in Chartres

Nu zit ik hier 's avonds in een jeugdherberg met een andere Nederlandse pelgrim en een Canadese wereldreiziger.
Spijtig genoeg blijft de drank onderweg een probleem. Door de zware inspanningen gaat er toch zo'n 4 à 5 liter water door tijdens de fietstochten. Gelukkig bieden lokale dorpsbewoners soms spontaan flesjes water aan.

Compiegne- Meru 7 juni

Om 07.30u loopt de wekker af, inpakken en wegwezen. Geen ontbijtmogelijkheid in de pelgrimsgite, dus bij de eerste de beste bakker inkopen doen:  chocolade- en rozijnenbroodjes en natuurlijk liters drinken.
Ik ga nu de heuvels op met 74 kg. eigen gewicht, 4 kg. buik, 20 kg.bagage en 5 liters water. Tegen 11.00u zeker een uurtje moeten schuilen voo de stortregen. Weerom tussen eindeloze graanvelden gefiets : een prachtige omgeving.
De eenzame auto die je tegemoetkomt knippert met de lichten en steekt de duim omhoog. Onderweg ook veel "bon courage" gewenst door de inwoners. In Meru geen b&b meer, terug naar vorig dorp, ook niets meer. Ondertussen is het half acht. Ik klamp iedereen aan, ga bij de apotheek nog vragen, voorbijgangers op straat : niemand kent een hotel of b&b in de buurt.  ik ga nog vlug inkopen doen in de supermarkt dit tot 21u open is en ik vraag nog even aan de kassiester : ja, zij weet nog een nieuwe gite, daar zit ik ondertussen tegen 25 euro inclusief eten. Ge moet niet schoon zijn om geluk te hebben, maar ge ziet, het helpt wel.

De splinternieuwe Gîte waar ik in laatste instantie nog terecht kon

doei

St. Quetin - Compiegne 6 juni

Weerom veel regen en vooral steeds tegenwind. André en ik vertrekken samen. De heuvel op lijkt steeds langer en bergaf steeds korter... enkele nijdige klimmetjes tot 8%; puffen en hijgen geblazen, maar op de duur vind je de juiste ademhaling en de gepaste versnelling. Af en toe al eens een tandje hoger geschakeld.

door de heuveltjes in Frankrijk

Tegen 17.30 aankomst in de pelgrimsgite in Compiegne (10 euro/persoon). Slaapzaaltje voor 12 personen tegen de kerk aangebouwd. Je moet wel je pelgrimspas laten zien.  Later komt nog een nederlands koppel binnen. Wij hebben ondertussen gedouched en zijn klaar om te gaan eten.        Hoor ik madam tegen haar vent zeggen : Henk, laten we over 1 ding duidelijk zijn : ik zie

dat de douchevloer nog nat is, wij gaan hem op niet opkuisen hé. ik zeg tegen madam : gank uut de wèg,det ich den douche effe opvèg. Voor de rest van de avond niet veel worden meer gewisseld.
Zoals steeds rond 21.30u onder de lakens.

PS: nog nen dikke proficiat aan ons Lisette.

Geraardsbergen-Marchiennes 4 juni

Met Henk, kamergenoot in de jeugdherberg in Geraardsbergen ontbeten. Hij heeft echter een ander fietsritme dan ik (130 km per dag) en we vertrekken afzonderlijk.
Jacob heeft vandaag gedacht : ik ga hem naast de regen ook nog wat wind geven. Dat zal hem leren zijn vrouw zo lang alleen te laten. Tegen 11.00u geschuild onder een brug. André en Heleen -twee pelgrims die ik eerder al had ontmoet- komen eveneens schuilen. Samen besloten om voor de rest van de dag verder te fietsen. In Doornik op de toeristische dienst een stempel gehaald en verder naar Marchiennes. Kunnen overnachten in een enig mooie B&B, waar we elk een afzonderlijke kamer kregen toegewezen.  De dame des huizes was nog zo vriendelijk om onze doorregende kledij even in de wasmachine en de droger te stoppen.
's avonds samen gegeten op het dorpsplein.

Marchiennes- St. Quetin 5 juni

Vandaag had ik -in tegenstelling tot gisteren- een droge dag. Tot mijn verrassing werd ik vandaag al geconfronteerd met enkele pittige klimmetjes, ik heb zelfs enkele keren op het kleinste verzet moeten rijden. En als Sweerman in zijn boekjes 'klimmetje' vermeldt, dan wil dit zeggen op de kleineste versnelling naar boven !
Wel zeer mooi langs de uitgestrekte koolzaadvelden, waar je maar sporadisch een auto tegemoet komt.  De hellingen worden langer tussen de golvende velden en afwisselende vergezichten met veel verspreid staande watertorens en windmolens.  Alle dorpjes zien er stil en verlaten uit en een winkel of bakker is in geen omtrekken te bespeuren.  Dus 's morgens bij de eerste beste gelegenheid voortaan inkopen doen voor de ganse dag.
Ondertussen ben ik overigens ook al enkele compagnons de route tegengekomen. Na een korte begroeting gaat ieder zijn eigen weg op zijn eigen tempo.
St. Quentin binnengekomen langs het jaagpad van het kanaal en er gelogeerd in de jeugdherberg.
We verblijven er met ons drietjes en laat op de avond komen nog enkele Noorderburen aan (jonge kerels met racefiets).
Al vier dagen onderweg, en voorlopig loopt alles nog op wieltjes ;).

Sluizen

Korte samenvatting van de dag : van 's morgens tot 's avonds : regen, en
nog geen klein bitteke. Al een uurtje later vertrokken dan voorzien, maar de regen blijft bij
bakken uit de hemel vallen. Jacobus (die van Compostela) zal gedacht hebben : ik zal hem al eens
testen... Ik troost mij met de gedachte dat het grootste gedeelte toch langs mij
valt.

Regenbroek, regenjas, regencape allemaal maar over elkaar aangedaan en op weg. Bovenste
gedeelte blijft zo toch droog, maar de schoenen, ondanks de overtrekken,
zijn na een uurtje z...nat. Toch nog een mooie rit gehad, eerst langs de Leirekensroute dan volledig
langs de Dender tot aan de jeugdherberg 't Schipke in Geraardsbergen. Onderweg nog een kudde ezels die netjes op een rij tegen de draad stonden. Die zullen gedacht hebben : met zo'n weer, wat een e...

Fietsen langs het water geeft je de gelegenheid om eens de achterkant van de woningen te bekijken.
En tis overal hetzelfde in België : achter het huis een veranda, dan een afdak, dan 'n geïmroviseerd tuinhuisje, dan nog een kotte of twee en dan nog een afdak voor de hond, die eigenlijk al geen plaats meer heeft om nog rond te lopen. Onderweg veel mooie, oude sluizen gezien, maar ook hemelsluizen gevoeld.

Doei, René