Vandaag grenzen overschreden, letterlijk en figuurlijk. Met een klim van 20 km naar de top van de Ibaneta gaat het Spanje in na een rit van 3,5u. Boven aan de top aangekomen vergezeld van een zwerm muggen die me van bij het begin volgde. Onderweg voelde ik me de eenzame fietser zoals in het liedje van Boudewijn de Groot. Wel bijzonder mooie route met adembenemende vergezichten. Boven aangekomen onder applaus van een bus Duitse toeristen die er van het uitzicht genoten. Ik ben fier op mezelf. Na een korte afdaling doemt het historische klooster van Roncevalles op.
Mijn compagnon de route komt een half uur later aan. Mijn volledige kledij is doordrenkt van het zweet. Ik fiets nog door tot ERRO en installeer me in de eerste (en enige) hostal dat ik tegen kom. De vrouw des huizes is zo vriendelijk mijn kleren te wassen !
Een zoektocht naar een winkeltje of bakker levert niets op. Dan morgenvroeg maar wat proviand meenemen vanuit de hostal (men verkoopt er koekjes en drankjes).
Ik zie dat stuk nog zo voor me. Niet slecht gedaan voor ne gepensioneerde. Mijn bewondering groeit met de dag.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Maurice.
Hallo René,
BeantwoordenVerwijdereneven laten weten dat we nog steeds supporteren voor u, maar weet dat we er ook waren voor uw madam vorige week, 19/06 !
Het was een speciaal, een beetje emotioneel moment !We zijn niet een beetje fier op haar !
En op u !
Succes nog!
Nicole en co (Hoepertingen)