zondag 17 juni 2012

Zondag 17 juni 2012 ANGOULEME – BONNES (60 km)



De tocht begint met een kleine klim van 6% over 3 km. Dan 500 m vlak en voor de rest van de dag spurt ik van het ene heuveltje naar het andere en duw ik me van klim tot klim (8%).
Vanaf Montignac maken de akkers plaats voor enorme loof- en naaldbossen. Ik waan me alleen op de wereld. Geen winkeltje of iets dat erop lijkt te vinden. Ik moet mijn rantsoen dan maar aanspreken.

Om 18u gestopt bij de camping “La petite Grange” waar ze ook logies voorzien voor pelgrims. Slapen wordt gelukkig weer geen probleem.  Het bijgebouw voor de pelgrims doet denken aan het huis van mijn overgrootouders : je slaapt er nog net niet op matrassen gevuld met stro.  Probleem is dat je in je logementsplaats bijna nooit een avondmaal kan gebruiken.  Na het douchen dus weer de fiets op, op zoek naar eetgelegenheid.
Wat mijn gedurende mijn rit door Frankrijk opvalt, is dat er in de kleinste dorpjes, zelfs met maar 5 huizen soms, altijd een Kerk is.  En meestal ook nog een wegwijze naar "salle de fête". Wie daar wat gaat vieren is mij een raadsel.


P.S. iedereen bedankt voor de mails en de sms-jes die ik ontvang. Het ontbreekt mij echter aan de mogelijkheden en tijd op te antwoorden!

Zaterdag 16.06.2012 CHAROUX - ANGOULEME (70 km)

Gisterenavond nog gaan eten met de twee Nederlandse dames.
Middeleeuws pelgrimshuis in Charoux


 
Naar dagelijkse gewoonte rond 7u.30 opgestaan en broodjes gehaald bij de bakker en opgegeten in de plaatselijke zaak “tabacs”. Het regende vandaag niet, maar er was ook geen zon. De heuveltjes worden meer en meer klimmetjes, maar ik moest niet van de fiets vandaag.
Rond 12u , zoals steeds korte middagpauze gehouden met chocolade- en rozijnenbroodjes en banaan. Na een stijle klim om 16u. aangekomen in Angouleme.  Vele mooie muurschilderingen in de stad.
Na enig zoekwerk vond de dame van Toerisme een geschikt logement, want de jeugdherberg ligt te ver buiten het centrum.
Ik ben ook nog geen enkele Belg tegengekomen, wel dagelijks Hollanders.

Wat ik aan buikvet verlies komt er aan mijn beenspieren bij. Jongens ! dijen dat ik heb ! Menig olympiër zou er jaloers op zijn.